Het eerste dat opvalt als je dit nieuwe voedselbos binnenstapt zijn de grote bomen. Amandel-, pruimen-, peren- en appelbomen van al minstens vijf jaar oud. Er staan ook wat oudere bessenstruiken met dikke takken. Jeroen kreeg het aanbod om 170 bomen en vele struiken uit een bestaand voedselbos, dat moest wijken, over te nemen. Deze grote klus was alleen mogelijk met de inzet van  enthousiaste groep vrijwilligers. Jeroen: “We namen de gok, het zijn prachtige bomen maar we weten niet zeker of ze het gaan halen, dat weten we pas over twee jaar. In de tussentijd kunnen we enten en vermeerderen en aan de andere lagen van het voedselbos werken. Er staat ook genoeg nieuw jong spul.”

De oudere bomen en struiken lijken waardering voor hun kans op een tweede leven te hebben; hun dikke knoppen lopen allemaal uit. Hoe zouden ze er over een paar jaar bij staan? De vrijwilligers van het voedselbos Erve Weusthag hebben er in elk geval alles aan gedaan om ze een goede kans te geven. Een half jaar van tevoren zijn de wortels omgestoken om wortelgroei in de kluit te stimuleren, ze zijn zorgvuldig verplaatst, omringd door mooie mulch en krijgen geregeld water.

Lees het verhaal verder op: https://voedseluithetbos.nl/nieuws/lief-en-leed-in-voedselbos-erve-weusthag/